Kortste bodybuilder ter wereld – 9 meter lang – trouwt met zijn droomvrouw van 1 meter 20

‘S Werelds kortste bodybuilder van 102 cm is getrouwd met zijn partner van 127 cm lang.

Pratik Vittal Mohite, 28, uit Raigad, Maharashtra, centraal India, werd geboren met zijn handicap en worstelde zijn hele leven om erbij te horen, en was sceptisch of hij ooit iemand zou kunnen vinden om zijn leven te delen.

Vier jaar geleden ontmoette hij Jayaa, 22, nadat hun families hadden gezocht naar iemand die bij elkaars maat paste.

Maar op dat moment was Pratik, een cricketfan, nog niet klaar om zich te settelen. Hij zei: ‘Ik vond Jayaa leuk vanaf het moment dat ik haar zag en ik denk dat ze mij leuk vond, ze leek onder de indruk van mijn lichaamsbouw, maar ik kon niet voor haar zorgen. Ik wilde een goede baan krijgen, het goed doen als bodybuilder en ervoor zorgen dat ik haar een goed leven kon geven.’

Sindsdien heeft Pratik hard gewerkt, vastbesloten dat zijn lengte geen invloed zal hebben op zijn leven. Tegenwoordig is hij wereldberoemd, erkend door het Guinness Book of Records als de ‘kortste competitieve bodybuilder ter wereld’.

Hij heeft deelgenomen aan meer dan 50 wedstrijden en werkt nu als personal trainer voor beginnende bodybuilders, waarbij hij zijn tijd verdeelt over twee sportscholen.

Met meer dan 200.000 volgers op Instagram, waar zelfs de Amerikaanse zanger Snoop Dogg hem volgt, wordt hij vaak benaderd door grote merken over samenwerkingen en sponsoring.

Uiteindelijk, in december, voelde Pratik dat hij klaar was om zich te settelen en te trouwen, dus regelden zijn ouders een nieuwe ontmoeting tussen hem en Jayaa. En vrijwel onmiddellijk begonnen de twee elkaar dagelijks te sms’en totdat hun ouders uiteindelijk overeenkwamen dat ze zich moesten verloven, wat gebruikelijk is in het traditionele India, waar gearrangeerde huwelijken gebruikelijk zijn.

‘Ik wist dat Jayaa degene was,’ zei Pratik. ‘Ze is niet alleen qua lengte dicht bij mij, we lachen veel, we hebben hetzelfde gevoel voor humor. Mijn ouders hebben ver gezocht naar iemand die bij me past, ik heb altijd geweten dat ik een gearrangeerd huwelijk zou hebben, maar ik hoopte dat ik ook van het meisje zou houden. En met Jayaa voelde het vanaf het begin goed.’

Het paar trouwde deze week, op 13 maart, tijdens een hindoe-ceremonie, omringd door familie en vrienden en danste de hele nacht met zowel bruid als bruidegom gekleed in traditionele hindoe-huwelijkskleding. Pratik droeg goud, terwijl Jayaa een godin in het rood was.

Pratik heeft een lange weg afgelegd sinds hij een jong kind was en zijn onvermogen vergeleek met andere kinderen van zijn leeftijd.

Zijn vader, Vittal Gajanan Mohite, 50, zei: ‘We waren erg verdrietig toen hij werd geboren en we zagen hoe hij was. Elke ouder zou hetzelfde voelen. Maar hem opvoeden was geen probleem, hij heeft geleerd alles zelf te doen, dus voor ons was hij geen extra probleem.’

Zijn moeder, Sunita Vittal Mohite, 48, zei dat ze regelmatig werd gecontroleerd tijdens haar zwangerschap, maar niemand zei iets tot haar laatste afspraak in haar negende maand.

Ze zei: ‘Mijn moeder bracht me in de negende maand naar een andere dokter en hij vertelde me dat de baby een aandoening had. De dokter vroeg me wat ik wilde doen? Hij zei dat hij me een injectie in de buik kon geven en de baby kon doden.

‘Toen ik thuiskwam, kon ik de hele nacht niet slapen. Mijn vader zei niets te doen. Mijn schoonvader zei ook dat we niets moesten doen. En dus gingen we verder met de baby.

Toen hij werd geboren, was iedereen blij dat hij een jongetje was, maar zijn armen en benen waren anders. Ik was zo bezorgd over zijn toekomst. Als hij niet kon zitten of lopen, wat zou hij dan doen?’

Maar tegen de tijd dat Pratik één werd, kon hij rechtop zitten. En uiteindelijk begon hij te lopen.

Pratik zei: ‘Toen ik klein was, kon ik niet met mijn vrienden spelen en toen besefte ik dat er iets niet klopte. Ze konden fietsen, zwemmen en spelen, maar ik kon niets doen. Het maakte me verdrietig, dus probeerde ik te leven zoals anderen. Ik was vastbesloten om te doen wat de andere kinderen deden en vooruit te komen in het leven.’

Pratik herinnert zich dat hij de enige was die buiten de sportles op school zat en de jongens cricket moest zien spelen.

Hij voegde eraan toe: ‘Ik was een verlegen jongen, en als ik probeerde weg te rennen, lachten de kinderen me uit. Vroeger lachten jongens me uit, maar ik leerde ze te negeren. Ik was boos van binnen en het zou me de rest van de dag in een slecht humeur brengen. Mijn familie probeerde me te helpen en moedigde me aan om ze te negeren. Uiteindelijk begon ik cricket te spelen en toen werd mijn lichaam alleen maar sterker.’

Tegen de tijd dat Pratik zijn tienerjaren bereikte, woonde hij bij zijn oom omdat zijn huis dichter bij school was. Zijn oom zat vroeger in het leger, dus hij was erg actief en hij deed vaak trainingen voor Pratik.

‘Uiteindelijk ben ik mijn oom gaan kopiëren. Ik vond het leuk en het gaf me een goed gevoel, dus ik dacht dat het door zou gaan en concentreerde me op bodybuilding. Ik was 18 toen ik serieus begon te sporten in de sportschool.’

Pratik zei dat hij tijdens zijn eerste paar bezoeken aan de sportschool geen dumbbell kon vasthouden omdat zijn handen te klein waren om ze vast te pakken. Dus in plaats daarvan gebruikte hij een halterschijf en zijn vrienden hielpen hem een ​​zakdoek aan de plaat te binden voor een betere grip.

‘Vroeger worstelde ik in de sportschool’, zei hij. ‘Maar langzamerhand begon ik sterker te worden en toen ik mijn eerste show deed, was dat een enorme beloning.’

Pratik won zijn eerste bodybuildingshow in 2016 nadat zijn plaatselijke sportschool hem had aangemoedigd om als gast deel te nemen en het zou het begin van zijn carrière zijn.

Hij volgt een strikt dieet en oefenroutine, gaat ‘s morgens en’ s avonds naar de sportschool en rent wanneer hij kan.

Zijn moeder Sunita voegde eraan toe: ‘Hij werkt heel hard. Ik kook aparte maaltijden voor hem, ik kook met weinig olie voor hem. En als hij naar een show gaat, stopt hij drie of vier dagen van tevoren met eten, eet alleen lichte maaltijden, fruit of groenten, en drinkt op die dag zelf geen water. Hij is erg toegewijd.’

Nu zal Jayaa het overnemen en Pratik helpen met zijn dieet en trainingsregime.

Jayaa moest haar school afmaken toen ze 14 was, omdat haar ouders het zich niet konden veroorloven haar te sturen. En ze bleef thuis om haar moeder te helpen met het huishouden. Nu kijkt ze ernaar uit om haar man te helpen zijn beroep voort te zetten.

‘Ik was onder de indruk van Pratik vanaf het moment dat ik hem ontmoette, hij is vastberaden en ik zal er alles aan doen om hem te steunen in zijn carrière. Ik ben zo trots dat ik nu zijn vrouw ben.’

Pratik’s droom is nog steeds om een ​​gouden medaille te winnen in de internationale wedstrijd Mr World.

Sunita zei: ‘Doktoren vertelden me dat mijn zoon nooit zou zitten of lopen, maar kijk hem nu eens aan. Mijn zoon leeft, en beweegt, en nu sticht hij zijn eigen gezin. Ik ben erg trots.’